تاریخچه
تا قبل از کنفرانس برن که در شهر برن در سال ۱۸۸۶ بین کشورهای پادشاهی منعقد شد, حقوق قانونی صاحب اثر فقط در کشور خودش رعایت می‌‌شد ,اما پیمان برن داشتن این حق را در تمام کشورها برای صاحب اثر قابل اجرا دانست. این پیمان تا کنون بارها مورد تجدید نظر قرار گرفته است.
موضوع
کپی رایت نوعی حفاظت قانونی از آثار به وجود آمده‌است که این آثار می‌توانند علمی و ادبی و هنری باشند. این قانون شامل هر نوع عرضه‌ای از اثر می‌‌باشد و به صاحب اثر اجازه می‌‌دهد که از حقوق انحصاری (به این معنی که فقط شامل صاحب اثر است و نه افرادی که به نحوی به اثر دسترسی دارند) که شامل تکثیر و اقتباس در شیوهٔ بیان نو است استفاده کند.
قانون حق تکثیر تنها شکل و روش خاصی که اطلاعات یا اندیشه‌ها بیان ی‌شود را تحت پوشش قرار می‌‌دهد،(شیوه بیان مادی). قصد کپی رایت تحت پوشش داشتن ایده ها،مفهوم‌های واقعی که ممکن است توسط کپی رایت بیان شده یا نمایش داده شوند نیست.
شرایط اعمال
قانون کپی رایت از زمانی که اثری به وجود می‌‌آید (به طوری که در شکلی ملموس باشد) شامل آن اثر میشود.
بر اساس پیمان برن تاریخ انقضای کپی رایت حداقل شامل طول حیات خالق و۵۰ سال بعد از مرگ اوست. این مدت زمان شامل تمام کشورهای عضو در پیمان برن میشود و هر کشور می‌‌تواند زمان بیشتری را نیز قا ئل شود. گاهی در طی یک وصیت رسمی حقوق یک اثر به بازماندگان صاحب اثر تعلق می‌‌گیرد که البته باید به تا ئید رسمی رسیده باشد.
کپی رایت در اینترنت
بر خلاف یک طرز فکر عمومی که همه می‌‌پندارند اینترنت یک فضای عمومی است پس برداشت مطالب آن آزاد است , آنچه در اینترنت می‌‌بینیم تنها در صورتی قابل کپی کردن می‌‌باشد که یا دولتی بوده مانند سفارت خانه‌ها و دانشگاهها و… یا تاریخ کپی رایت گذشته باشد و یا صاحب وب‌گاه حقوق خود را لغو و یا واگذار کرده باشد.
علامت
علامت جهانی حق چاپ © است که در برخی موارد به صورت (c) یا (C) نیز نمایش داده میشود. در زبان فارسی برای بیان این حقوق معمولاٌ از عبارت‌هایی مانند «همه‌ی حقوق چاپ و نشر این کتاب محفوظ است.» و گاهی از علامت (ح) استفاده میشود.
برگرفته شده از دانشنامه ی ویکی پدیا
سلام
ممنونم که سر زدین
وب جاب و پر کاربردی دارین